Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

facebook




Ποτέ δεν μιλούσε μην τυχών και δεν τον καταλάβουν έπεφτε θύμα της σιωπής του, μιας  σιωπής που τον καθόρισε. Σαν μίλησε δεν τον κατάλαβαν , δεν ξέρω,  μιλούσε άλλη γλώσσα; Μάλλον, τα Γκρικλις δεν είναι η γλώσσα που έμαθε κι έτσι παρεξηγήσεις δημιουργούνται.

Πάλι κωλυσιεργούσε , να πει ,να μην πει, η κούραση πολλές φορές , δεν σε αφήνει να καταλάβεις ,ίσως οι  έντονες καταστάσεις. Να βγώ να μη βγώ; 

Κάθεσαι μέσα στη νύχτα και προσπαθείς να δείς , τί θέλει να πει . Τα παίρνεις ένα προς ένα  τα μελετάς , αναλύσεις επί αναλύσεων και !εύρηκα!  Κατάλαβες!!! έτσι νομίζεις!  Και σπεύδεις να στρώσεις κόκκινο χαλί, να μαγειρέψεις τη σπεσιαλιτέ {ραδικοβλάσταρα :)} , να βάλεις λουλούδια στα βάζα, να αλλάξεις τις κουρτίνες, ανάβεις τα φώτα...Σήμερα έχουμε γιορτή ....Αμ μυαλά άλλαξες;;;-όχι , γιατί , είναι αναγκαίοι; δεν λένε "αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του"; προφανώς δεν ισχύει.
Και για τούτο μένεις , αναμένοντας  το πλοίο να φανεί , το τρένο να φτάσει ,το αεροπλάνο να προσγειωθεί.... Περιμένεις περιμένεις ..... κοιτάς τον πίνακα ανακοινώσεων , ρωτάς  στις πληροφορίες .... στο τέλος κοιτάς το εσεμές.....μιαποιονιστιποτα,  σε πιά γλώσσα άραγε ετούτο δεν σήμαίνει κάτι ; σε ποιά γλώσσα άραγε το τίποτα δεν σημαίνει κάτι; Στα φραγκολεβαντίνικα; Στα αλαμπουρνέζικα,στα αλμυρογλυκόξυνα άραγε;Να ανοίξω το λεξικό; Πάντως όχι του «κλεπτο- κλεπρο-κοπι-πειστ» υπδβμκθ. Και περνούν οι ταξιδευτές με τις βαλίτσες τις πολύχρωμες , αγκαλιάζονται , φιλιούνται για τα καλωσωρίσματα ...Μα τί δεν κατάλαβα;
 Αγρύπνοια που έχω απότσε!! Είπε! το μικρό γαλάζιο στρουμφάκι που μεγάλωσε,  καλά ακόμα του φοράς πράσινα;...δεν το ξέρες,  μα μια νύχτα κάποια Τρίτης  Οκτώβρης ήτανε δεν ήτανε θαρρώ ,έκλαψε δίχως λόγο φανερό, φορώντας το ριγιέ πολύχρωμο πουλοβεράκι κι ένα σκουφάκι ...μα πως τα κατάφερε... με περίμενε από κάτω... ναι, δε στο είπα , πρώτη μέρα της βδομάδας πριν την τέταρτη  του κουτσομήνα, που άκουσα την φωνούλα του ...μαγκάκος έγινε ...μετάααα... για να σου πω εσένα .
Μια λέξη με έβαλε σε σκέψεις «ψάχνει τον θαλασσί ουρανό» Όταν οι άνθρωποι μεγαλώνουν λέει .. δεν αντέχει ο ένας τον άλλον ...λές να γίνεται το ίδιο και με τα όνειρα; Το αντίτιμο της σιωπής είναι η μοναξιά;



Δεν υπάρχουν σχόλια: