Λέξεις σπαρμένες από περιβόλι ενός ονείρου, διάφανα πέταλα ψυχής ο άνεμος τις σκόρπισε πουλάκια ντροπαλά τις σεργιανούνε, με χρώματα εφτά την μνήμη την ξυπνούνε
Νέα μέρα με τις λέξεις σαν σπαθιά να αντηχούν στα αυτιά ,κι άλλες φορές σαν μελωδία αηδιονιών να
λενε Καλημέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου