Μια γεύση νοσταλγίας

Ανάμεικτη με τ’ αποχωρισμού τη λύπη

Απ΄τα χεράκια σου έφτασε  

Τα χέρια  που διδάξανε

Την ευλογία στο σπόρο

Στη γη τον ήλιο τη βροχή

Και κείνη σου την τεχνική

Σε μάζα πώς φουσκώνει

Καλοδεχούμενος μέσα στο σπιτικό μας

Λευκός αφρός θαλασσινός

Ανάμεσα στα χείλη

Σε μια μπουκιά  που έκλεινε

Μια χρυσαφένια αμμουδιά

Παράδοσης και αγάπης

τα χρόνια κι αν περάσανε  

η μυρωδιά σου μένει

σαν χάδι απαλό θαλασσινό

η αχνιστή σου ανάμνηση

κομμένη με το χέρι