Τα χρήσιμα ζιζάνια

Εκείνο που μαθαίναμε πάντα εμείς οι αδαείς της καλλιέργειας ήταν να «ξεριζώνουμε τα ζιζάνια» ως ανεπιθύμητα. Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα οι «άνθρωποι της γης» πολύ καλά γνωρίζουν πως σε τούτο δω τον κόσμο τίποτα δεν είναι τυχαίο και τα «χρησιμοποιούν» με τέτοιο τρόπο ώστε να επωφελούνται.

Υπάρχουν ζιζάνια για παράδειγμα  που ελέγχουν τα φυτοφάγα ακάρεα, άλλα που συμβάλλουν στο να καταπολέμιθεί η μελίγκρα που απομυζά τους χυμούς πάνω από τα στελέχη των φυτών.

Είναι φορές που αυτά τα ζιζάνια αποτελούν ένδειξη έλλειψης κάποιου συστατικού στο έδαφος.

Ακριβώς όπως συμβαίνει με τον άνθρωπο για παράδειγμα ο πυρετός, ο πόνος,  είναι ενδείξεις ότι κάτι συμβαίνει και θα πρέπει να το ελέγχουμε.

Από τον τρόπο που αντιστέκονται στις διάφορες συνθήκες αντλούν πληροφορίες. Άλλες φορές πάλι γίνονται αιτία συγκέντρωσης ωφέλιμων για τα φυτά εντόμων ή εμποδίζουν την διάβρωση του εδάφους.

Τα εκχυλίσματά τους χρησιμοποιούνται ως  λίπασμα ή ως φυτοπροστασία το ίδιο συμβαίνει και με τα  «σκουπίδια» φυτικής προελέυσεως που παράγουμε όταν μαγειρεύουμε (π.χ. φλούδες λαχανικών ή φρούτων) αν τα θάψουμε στον κήπο μας, αποτελλούν εξαιρετικό λίπασμα στα λουλούδια, τα φυτά ή τα δέντρα μας.

Αλήθεια τί θα ήταν το δάσος της βροχής μόνο με τα ψηλά δέντρα; Η φυλλωσιά τους  κάνει το  έδαφος σκοτεινό και υγρό, όμως αυτός ακριβώς ο δασικός τάπιτας αποτελεί μέρος του οικοσυστήματος που εκεί γίνεται η αποσύνθεση,  η ανακύκλωση δηλαδή ουσιών και θρεπτικών συστατικών . Αποτελεί σπίτι για τα μεγάλα ζωα του δάσους που δεν μπορούν να σκαρφαλώσουν στα δέντρα!

Συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγικότητας του δασικού τόπου, αυξάνουν τη συγκράτηση του νερού χωρίς να επιτρέπουν την διάβρωσή του ,  και πολλά πολλά άλλα που βιολόγος ή γεωπόνος δεν είμαι  για να το αναπτύξω .

Η ορθή  χρήση της γης  το «tumba y quema» των Μάγιας που έκαιγαν ένα τμήμα της ζούγκλας, το  καλλιεργούσαν για λίγο και το επαναχρησιμοποιούσαν  πολύ αργότερα, όταν θα είχε ανακτίσει τα θρεπτικά της συστατικά χωρίς να επιβαρύνουν το έδαφος και να έχουν διαρκώς διαθέσιμο νέο γόνιμο για καλλιέργεια.

Οι συνδιασμένες καλλιέργειες  στην ίδια χρονιά ,στο ίδιο χωράφι ώστε το δεύτερο φυτό  να χρησιμοποιεί τα εναπομείναντα υλικά του πρώτου και να αφήνει το έδαφος ευνοϊκά προετοιμασμένο για επόμενες καλλιέργειες.

Όλα αυτά τα χρήσιμα τα διάβασα σε μια μελέτη του ΤΕΙ Κρήτης-Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.

Διαβάζοντας όλα αυτά  έκανα μια «αναγωγή» , σε τούτη δώ τη γη υπάρχουν άνθρωποι καλοί «καλλιεργητές» -που γνώριζουν τα προαιώνια μυστικά της Μαμάς φύσης,  το «tumba y quema» των Μάγιας , τις συνδιασμένες καλλιέργειες  και οποιονδήποτε άλλο τρόπο χρήσης της γης που εγώ δεν είμαι περιβολάρης για να ξέρω , λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που φέρονται στη γη φέρονται και στους ανθρώπους γύρω τους και η συνταγή πάντα τους βγαίνει.

Χρησιμοποιούν τα ανεπιθύμητα «παράσιτα» και τις χρήσιμες ιδιότητές τους, την άριστη προσαρμοστικότητά τους, καίνε και επαναχρησιμοποιούν  κάτω από συνεχή έλεγχο ώστε μόνο χρήσιμα να κερδίζουν χωρίς να βλάπτονται ή να έχουν όσο το δυνατό λιγότερες απώλειες  σε σχέση με το ώφελος.