Η μέρα είναι Κυριακή η μέρα είναι Λαμπρή. Η φύση χαμογέλασε μετά από μια θλιμένη βροχερή εβδομάδα , Μεγάλη εβδομάδα, έτσι ήταν πάντοτε πλην ελαχίστων φορών.
Όλο το Μεγαλοβδόμαδο και ιδιαίτερα η Μ.Πέμπτη και Μ.Παρασκευή περνούνε μέσα στην μελαγχολία και την θλίψη της ασταμάτητης βροχής.

Η φετινή χρονιά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Μολυβένιος ουρανός , ψιλόβροχο συνεχές , κάπου κάπου μπόρες κεραυνοί και αστραπές.

Κάποια ελάχιστα διαστήματα ήλιου θύμιζαν άνοιξη, μαζί με τα τρομαγμένα χελιδόνια και τις κατακόκκινες παπαρούνες.
Κατακόκκινες σαν τα αυγουλάκια που κατά παράδοση, γιαγιά και εγγόνια έβαψαν συμβολίζοντας την ζωή,την Ανάσταση.

http://www.epoxi.gr/memories3.htm

Μεγάλη Παρασκευή και η Ζωή εν τάφω, στην πλατεία Δημοκρατίας, όπου μια άλλη Μεγάλη Παρασκευή 14 Απρίλη ήταν και πάλι, 68χρόνια πριν, όταν οι Γερμανοί κρέμμασαν τρεις νέους στις γωνιές της , και στην Αγία Τριάδα όπου κατά την ίδια μέρα 117Αγρινιώτες εκτελέστηκαν και αυτοί από τους Γερμανούς Ναζί, καθώς επίσης άλλοι 60 Καλυβιώτες ,ως αντίποινα για την ανατίναξη αμαξοστοιχίας μεταφοράς πολεμοφοδίων του Γερμανικού Στρατού κοντά στο Αγγελόκαστρο."Τόπος ιερός, εδώ που οι αντίχριστοι ξανασταύρωσαν το Χριστό και την Ελλάδα,κ' είταν Παρασκευή Μεγάλη,14 του Απρίλη,και κει που η γης ανάβρυζε κρινάκια, παπαρούνες χαμομήλια για το Πάσχα σκάφτηκαν τάφοι και στους τάφους δε χωρούσαν οι λεβέντες,και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος." «Αναστάσιμο Μνημόσυνο»Του Γιάννη Ρίτσου

http://agrnet.blogspot.com/2012/04/blog-post.html

Βράδυ Μεγάλης Παρασκευής περιφορά συνάντηση των Επιταφίων απο τις ενορίες του Αγίου Δημητρίου, του Αγίου Χριστοφόρου-της ενορίας μου, του Αγίου Γεωργίου που κατα την ταπεινή άποψη μου ήταν ο πιό όμορφος, της Αγίας Τριάδας και της Μητρόπολης. στην Κέντρική πλατεία- Δημοκρατίας- υπό τους ήχους της φιλαρμονικής.

πλατεία Δημάδη Χαλκουνοπόλεμος 14/04/12

Ύστερα χαλκουνοπόλεμος στην πλατεία Μαρίας Δημάδη με αυτοσχέδιες κατασκευές απώθησης των «εχθρών».Εξαιρετική παρουσίαση και ιδιαίτερη η συμετοχή νέων χαλκουνάδων. Παρά την υγρασία το θέαμα δεν άφησε χώρο για παράπονα . Εθιμο που όπως λέγεται κρατάει από την εποχή της Τουρκοκρατίας , όταν οι χαλκουνάδες προσπαθούσαν με αυτό τον τρόπο να κρατούν μαριά από τους επιταφίους τους «άπιστους»

Τη χαρμολύπη της Μ. Παρασκευής διαδέχθηκε η ελπίδα και το φως του Μ.Σαββάτου. Οι εκκλησιές μας έβγαλαν τις μωβ πένθημες φορεσιές τους και ντύθηκαν στα λευκά και τα κόκκινα αναστάσιμα.Υμνωδίες αγγέλων, Αναστάσιμοι παιάνες πλάι στην φύση. Η νύχτα φωτίστηκε με το Άγιο Φως και με βεγγαλικά ,για να γίνει η ψυχή μας ουρανός.

Η επόμενη Ανατολή ήταν γεμάτη φως αν και όχι για πολύ, κατά γειτονιές έριχνε από καιρού εις καιρόν καρεκλοπόδαρα, κι έτσι το κατσικάκι βρήκε θέση στην ζεστή αγκαλιά της ηλεκτρικής κουζίνας ,το φούρνο.

Λαμπριάτικο Γεύμα και κατόπιν περίπατος στην εξοχή

Αgrinio

Συναντήσεις με «ωραίες ψυχές» ανθρώπων που βοηθούν και την δικιά μιας ψυχή να γίνει «ωραία» και παρότι σύντομα ξέσπασε η ανοιξιάτικη μπόρα η ψυχή αγαλλιάσθηκε ακούοντας το κελάρυσμα των νερών στο βράχο, θορρώντας το πράσινο του λόφου, τα μωβ, τα κίτρινα λουλούδια, τα κρινάκια και τα σαμιαμίδια και το κελάηδισμα των πουλιών στη ρεματιά. Χίλιες δυο ευχές από μια γιαγιούλα , οδοιπόρο του βροχερού σούρουπου. Είναι Λαμπρή. « Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανὸς τὲ καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια, ἐορταζέτω γοῦν πάσα κτίσις τὴν ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾑ ἐστερέωται» γ΄ Ωδή Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνὸς