Κύριε υπουργέ μου καλημέρα σας ,

Σας ακούω στην δήθεν σκληρή συνέντευξη,

Πάλι θα σας κάνουν να  «ματώσετε»

Με τί αλαζονεία και τί υποκρινόμενο πόνο μιλάτε

 ο πρωινός σας καφές ήταν εντέχνως μέτριος

Αλήθεια, απόψε κοιμηθήκατε;

Τίποτα δεν τάραξε τη «σιγαλιά» της νύχτας;

Όλα για τούτο δω το χώμα τα κάνατε, λέτε.

και στις κόγχες των ματιών  ένα ψεύτικο υγρό σεντόνι,

Αν θυμάστε ο ποιητής έλεγε πως «το χώμα είναι δικό τους και δικό μας»

Κι εσείς το κάνατε δικό σας και δικό τους

Η φωνή σας δεν τσακίζει ,μα ο γέροντάς μου λύγισε κιόλας

Έχετε ήδη σκύψει και παριστάνεται τον όρθιο,

Ιταλίδα γιαγιά 78 ετών , έλληνας παππούς 77 ετών ,

Τί άλλο έχει το μέλλον Ισπανό, Πορτογάλο;

Και τούτος ο ήλιος μας ο ήλιος της nostra mare

Σαν μαγνήτης τους τραβά και σαν φωτιά μας καίει.

Θα έρθει μια μέρα που δεν θα χρειάζεστε τα χειροποιήτα παπούτσια σας

Μόνο τα πανάκριβα κορδόνια τους για να κρεμαστείτε