Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Αυτός





…την νύχτα που γύρευα μόνος να βρω τον χαμένο εαυτό μου
με φάρο, τα φώτα ενός νυχτερινού αργοσαρωνικού…
.κρατάω ακόμα
λίγο από του τόπου μου το χρώμα,
ξεροκλαδα μ’ άνθη με πέταλα χιονάτα
ντύνοντας ελπίδες… μέσ' του μυαλού τα χάσμα τ.τ.ν










 

1 σχόλιο:

Γιάννης Ζαζάνης είπε...

..το αρσενικό που τόσο λαχταρούσαν οι στίχοιγια χάρη τραγουδιού ντύνονται.. κι έμεναν στην αίσθηση που άφηνε η θάλασσα στη χαρακιά που από τότε είναι..