…την νύχτα που γύρευα μόνος να βρω τον χαμένο εαυτό μου με φάρο, τα φώτα ενός νυχτερινού αργοσαρωνικού…
.κρατάω ακόμα λίγο από του τόπου μου το χρώμα, ξεροκλαδα μ’ άνθη με πέταλα χιονάτα ντύνοντας ελπίδες… μέσ' του μυαλού τα χάσμα τ.τ.ν
..το αρσενικό που τόσο λαχταρούσαν οι στίχοιγια χάρη τραγουδιού ντύνονται.. κι έμεναν στην αίσθηση που άφηνε η θάλασσα στη χαρακιά που από τότε είναι..
1 σχόλιο:
..το αρσενικό που τόσο λαχταρούσαν οι στίχοιγια χάρη τραγουδιού ντύνονται.. κι έμεναν στην αίσθηση που άφηνε η θάλασσα στη χαρακιά που από τότε είναι..
Δημοσίευση σχολίου