Κοιτώντας τη

 θυμήθηκε τη μέρα που αντίκρυσε,

τρεχαντήρι στη θάλασσα

κάλεσέ με θα σε ταξιδέψω , πυξίδα οι στίχοι

ψυθίρισέ μου , θα σε ανακαλύψω ,

λιμάνι ελπίδας ,τόπος γαλήνης,

απάγγιο, θαλασσινή σπηλιά ,  ήρθες

μ’ αστρόσκονη έντυσες  τρυφερά τα όνειρα

στην απουσία μου  θαρρώ πως ομορφαίνεις

δίχως το μπλέ σου δεν κάνω,

 καραβάκι είμαι ,

πλασμένο το λοιπόν να ταξιδεύω.