Τρομαγμένο κελάηδημα σταγόνες μελαγχολίας ,κύμματα ανάμνησης μέρας μοναδικής μ’ ένα ουράνιο τόξο κρυμμένο κάπου εκεί.
…στάλες δροσιάς κυλούν,αφήνοντας σημάδια,
..όταν ο ουρανός μελαγχολεί
κ’ οι σκέψεις για τα καθημερινά, φθαρτά πράγματα
γεννούν συναισθήματα άγνωστα στον κόσμο μας
- αγάπη, φόβος, μοναξιά, ελπίδα -
τότε ο « άνθρωπος γίνεται άνθρωπος »
και το πρωινό αναζητά τ’απομεινάρια του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου