3 Ιανουαρίου του 1911, έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ἡ Ἀκριβούλα, ἕνα ἐννιάχρονο κορίτσι, ἐγγόνι τῆς γριὰ-Λούκαινας,
παγιδεύεται
μέσα σὲ μιὰ στιγμὴ μουσικῆς μαγείας
καὶ χάνει ὁριστικὰ τὴν ἴδια τὴ μαγεία τῆς ζωῆς.
Μὲ μιὰ κραυγή, ἕνα ἁπλὸ «μπλούμ»,
συντελεῖται τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴ μαγεία τῆς ζωῆς στὸ ἔρεβος τοῦ θανάτου.
Ἀκολουθεῖ ὁ θρῆνος, ὄχι ἀπὸ ἀνθρώπινη ὕπαρξη ἀλλὰ ἀπὸ μιὰ φώκια.
Ὁ θάνατος τῆς Ἀκριβούλας πνίγηκε στὴν ἄγνοια τῶν ἄλλων.
Ἡ ζωὴ ὅμως, δὲ σταματάει.
Συνεχίζει, μὲ ὅλα της τὰ βάσανα, τὴ δική της πορεία·
«Σὰν να ῾χαν ποτὲ τελειωμὸ τὰ πάθια κ᾿ οἱ καημοὶ τοῦ κόσμου».
