…είναι στιγμές που νοιώθω την ψυχή μου χαμένη σ' όνειρα πρωινού χρωμάτων στροβιλιζόμενη μέσα στη δίνη απόνερων ρότας ταξιδιού.. ζωγραφίζουν ουρανό θάλασσα ορίζοντες..π’ αφήνουν πίσω..να δραπετεύσουν μαζί Της με νότες….σε λέξεις ποιητή!
Τα ταξίδια, αχ πόσες φορές δεν τα ποθήσαμε και άπιαστα όνειρα μείνανε, ίσως γι αυτό υπάρχουν οι ποιητές, να ταξιδεύουν τις ψυχές με φθόγγους και συλλαβές μελωδικές για εκεί που το κορμί δεν φτάνει.
2 σχόλια:
…είναι στιγμές που νοιώθω την ψυχή μου χαμένη σ' όνειρα πρωινού χρωμάτων στροβιλιζόμενη μέσα στη δίνη απόνερων ρότας ταξιδιού..
ζωγραφίζουν ουρανό θάλασσα ορίζοντες..π’ αφήνουν πίσω..να δραπετεύσουν μαζί Της
με νότες….σε λέξεις ποιητή!
Τα ταξίδια, αχ πόσες φορές δεν τα ποθήσαμε και άπιαστα όνειρα μείνανε, ίσως γι αυτό υπάρχουν οι ποιητές, να ταξιδεύουν τις ψυχές με φθόγγους και συλλαβές μελωδικές για εκεί που το κορμί δεν φτάνει.
Δημοσίευση σχολίου