βότσαλα στη θάλασσα

έφτιαξα αεροπλανάκι χάρτινο

Έγραψα με μαγικό μελάνι

Το έκρυψα στων ονείρων μου τα φτερά

Κι άρχισε να πετά

Οι λέξεις είναι χάρτινα καραβάκια

Ταξιδεύουν

Απ΄τα χείλη σου στα χείλη μου

Απ τα όνειρά σου

Στα όνειρά μου

Οι λέξεις μοιάζουν με πουλιά

Στέκονται καθημερινά

Στο μπαλκόνι σου

Και σου κελαηδούν

Σου μαρτυρούν τα ανείπωτα

Και τα απλά

Οι λέξεις είναι πετράδια πολύτιμα

Αν είσαι τυχερός τα βρίσκεις

Οι λέξεις είναι βότσαλα

Που ψιθυρίζουν στο νερό

Τους κύκλους της ζωής.