Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

βότσαλα στη θάλασσα


έφτιαξα αεροπλανάκι χάρτινο


Έγραψα με μαγικό μελάνι


Το έκρυψα στων ονείρων μου τα φτερά


Κι άρχισε να πετά


Οι λέξεις είναι χάρτινα καραβάκια


Ταξιδεύουν


Απ΄τα χείλη σου στα χείλη μου


Απ τα όνειρά σου


Στα όνειρά μου

Οι λέξεις μοιάζουν με πουλιά


Στέκονται καθημερινά


Στο μπαλκόνι σου


Και σου κελαηδούν


Σου μαρτυρούν τα ανείπωτα


Και τα απλά


Οι λέξεις είναι πετράδια πολύτιμα


Αν είσαι τυχερός τα βρίσκεις

Οι λέξεις είναι βότσαλα

Που ψιθυρίζουν στο νερό

Τους κύκλους της ζωής.

2 σχόλια:

Γιάννης Ζαζάνης είπε...

… «Οι λέξεις είναι βότσαλα που ψιθυρίζουν στο νερό τους κύκλους της ζωής.»… Όσο χρειαζονται για να καθαγιάσει την ψυχή για πάντα…..

Θαλασσινή είπε...

"Για πάντα" μια κουβέντα τόσο τρομαχτικά οριστική.