Δε γυρεύω ξένο, δε ρωτάω κρυφό,
δε γυρεύω χάρη.
Κάτι μου 'χουν πάρει μες απ' τη ψυχή
κάτι μου 'χουν πάρει.
Και δεν ήταν ούτε ξωτικιά
και δεν ήταν χέρια
κι ήταν ένα βράδυ που 'παιζαν θολά
στο γιαλό τ' αστέρια.
Κι ήρθε ένας αγέρας κι ήρθ' ένας βοριάς
κι ήρθ' ένα σκοτάδι,
-ω αδερφή, χαμένο κάποιο θησαυρό
που θρηνούμ' ομάδι.
Μες στο κύμα ανοίγει δρόμο μυστικό
δείχνει το φεγγάρι...
Κάτι μου 'χουν πάρει μες απ' τη ψυχή,
κάτι μου 'χουν πάρει.
4 σχόλια:
...στιχοι στης καθημερινοτητας τις δίνες , που καθρεφτίζεται γλυκά στην κρυσταλλένια αλμύρα,
κ οι αισθήσεις υπερβαίνουνε το ρου των σκέψεων
μελαγχολική διάθεση σ'ένα τοπίο νυχτερινό και κρύο, κάνουν την ψυχή να ριγά περιτριγυρισμένη τα κοντινά κι απρόσιτα.
>>>από
Και εγώ μια σκιά που δε θα με υποψιαζόταν κανείς, τι θέλω εδώ, τί μένω;
Δημοσίευση σχολίου