....άλλα λόγια δε θες

Κοιτάς μ' ένα βλέμμα φωτιά να χάνεις τα τρένα τα όνειρα γίναν σιωπές βαγόνια αραγμένα Δεν είναι που όλα πήγαν στραβά, τη μοναξιά δε φοβάσαι Τα λόγια που πίστεψες δε θες να θυμάσαι Τα λόγια κομμάτια,......καπνός οι στιγμές

Τα λόγια θα μείνουνε λόγια, άλλα λόγια δε θες Γυρεύεις στο σκοτάδι ένα φως, η ανάσα σου τρέχει Σε πνίγει του κόσμου η βουή που τέλος δεν έχει Μαζί του σε παίρνει ο καιρός, οι εικόνες αλλάζουν Στα χείλη παγώνει η φωνή κι οι λέξεις διστάζουν

…στο πλατύσκαλο της αυλόπορτας...νέας μέρας εκεί που φλετάρουν χρώματα του Ηλιάτορα…κι ανθομανά πάνω στα ξερόβραχα του τόπου μου…και του στολίζει τη φτώχια του και του γλυκαίνει τους καημούς οραμάτων,αισθήσεων...πόθων...χωρίς πλαστές συναλλαγές...σε μια ευχή….Καλή Μέρα!