Θα περάσουν και οι υπόλοιπες μέρες... μια χαρά κάθε πρωινό θα ζωγραφίζει στον ουρανό, τον άδειο,το φθινοπωρινό , το χειμωνιάτικο, μια χαρά που θα σβήνει.... καθώς το όνειρο θα διαλύεται στην άχλη του πρωινού καφέ.... σαν πιάσει η βροχή ,αμίλητα θα μένουν τα πουλιά .... καθώς στα δέντρα θα κυλούν τα δάκρυα των θεών....των προφητών.... ψηλά ,εκεί βλέπει...η ψυχή λες και πέρασε ένας αιώνας , αυτά τα μουσκεμένα φύλλα,στασίδια , ξαπώσταμα ....στη ρίζα της ζωής.... Ποιός θεός παράγειλε να ρθεί το καλοκαίρι;....

μια γέφυρα χρόνου.δίχως αντοχές .... να έρθει μια άλλη .... να μείνουν πάλι άλαλα τα αηδόνια..... στερεψε τό νερό. ..δεν έχει χώμα..... λευκά πουλιά,στο αντάμωμα, δεν νοιάζονται γι αυτό που κιόλας, αντικρύζοντας την θλιβερή αποξένωση...... ύπνος.....μαγικός ...προβα αποχαιρετισμού

fotos by Vladimir Volegov Beyond the sea /on the lake