Θαλασσa,

María Carmen

 

 θάλασσα απέραντη, μόνο ένας ήχος τη σιωπή   ραγίζει

ένα  κύλισμα στου χρόνου το μονοπάτι, το  κύμα της 

 σμίγει  τα χνάρια των χεριών με τ΄αλμυρό της  χνώτο

 (μτφ δική μου)