Κι απάνου που το στόμα δίψασε

κοίταξα κατά στον ουρανό

και είδα να με ακουλουθούν

 οι εφιάλτες και τα όνειρά μου

 σαν ένα σύννεφο Θαλασσινό

που πότε -πότε

έβγαζε γλώσσα έχιδνας
φαρμάκι

και μου δινε να πιώ

κι άλλοτε μου ΄'γνεφε"

απ΄την άλλη άκρη της σκέψης

ένα οπτικοποιημενο

μέλλον