Σε αχτίνα  βροχής    εκεί η ψυχή κατοικεί,  ο σπόρος   ελπίδας ξεπηδάει  , βαθιά στα μάτια σε κοιτά  , αργά πινέλα  μπογιές και μια σταγόνα φώς απ΄το σκοτάδι παίρνεις και  ουράνιο τόξο σκάρωσες  στα όνειρα κορδέλα  έβαλες και χάρησες τις λέξεις σου, το γέλιο  και την ψυχή σου στη  νύχτα που φωτίστηκε .(@2)