Χίλια   σκόρπια     κομμάτια    του παζλ,      σμιλεμένες πέτρες   ακολουθώ     και  περιπλνανιέμαι με του     Σεβάχ      τις     ιστορίες,     ψηλαφώ    τα     χνάρια   του    στα    όνειρά    μου .

 Άνεμος     χαϊδεύει  τις     φυλλωσιές  των   δένδρων,    ήχος   βροχής  ψιθυρίζει  μυστικά   

Ξορκίζω  το κακό με   χρώμα ήλιου  απογευματινού,  χωρίς  αυτό  δεν   αναπνεώ   δίχως θάλασσα δεν     υπάρχω.   Βουτώ  προς  αναζήτηση   μαργαριτάτιών. .(@2)