θέατρο Βράχων , Τετάρτη 22/08/07 μια πολύ όμορφη συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου.
Υπέροχα μονάχοι με το Σταυρό του Νότου.
Eκεί δίπλα στους βράχους δεν είμαστε μονάχοι, ένα θέατρο φίσκα να τραγουδά παρέα με τον Γιάννη Κούτρα Πρώτο ταξίδι έτυχε Ναύλος για το Νότο ή μαζί με το Θάνο να αναρωτώμαστε όλοι Γιέ μου πού πάς; και να δίνουμε την απάντηση που ταιριάζει σε έναν αληθινά ταξιδιάρικο λαό Μάνα θα πάω στα Καράβια.
Υπέροχη η στιγμή που ο Θάνος έπαιξε
Στην Πέργαμο και στη Μπαστιά δίδυμα πάνε φορτηγά κι ένα ιπτάμενο δελφίνι
στον Πόρο και στη Σαντορίνη απόψε πρέπει να προφτάσω γιατί αύριο θε να σε χάσω. Είχα καιρό να το ακούσω αυτό .
Ο Κούτρας μια φωνή ώριμη μας είπε τους υπέροχους στίχους του Καββαδία.
Μας ταξείδεψε μακρία πάνω σε αφρισμένα κύματα και σε γέφυρες πλοίων σε λιμάνια βρώμικα σε ιστορίες αλλόκοτες.
Μα, μια υπέροχη στιγμή το δίχως άλλο ήταν όταν είπε Να μ'αγαπάς όσο μπορείς να μ΄άγαπάς του Παυλάρα και το δάχτυλό του έδιχνε τ΄αστέρια εκεί που είναι τώρα ο Παύλος και που σίγουρα μας κοιτούσε και μας άκουγε να του το τραγουδάμε. Ο Γιάννης Κούτρας μας έλεγε ότι μας αγαπά εμάς το κοινό του που βρεθήκαμε εκεί και τον απολαμβάναμε κι ο κόσμος φώναξε κι εμείς σ' αγαπάμε Γιάννη. Κι εμείς σ' αγαπάμε Παύλο εκεί πάνω που είσαι και χαμογελάς. Πρέπει να ήμουν 13 ετών όταν πρωτοάκουσα Σιδηρόπουλο και μαζί με τον Μόρισον ήταν και είναι από τους αγαπημένους μου.
Η Ρίτα Αντωνοπούλου τραγούδησε με μια φωνή δυνατή σαν καμπάνα, είπε κι αυτή, και τί δεν είπε κι ο κόσμος την συνόδευε.
Ο δε Μητσιάς τι να πώ ,από τα καινούρια του, μέχρι τα κακοτράχαλα τα βουνά, και μέχρι την Πιρόγα ο κόσμος δεν σταματούσε να τον συνοδεύει. Μπράβο.
Μπράβο και στους δήμους που διοργανώνουν τέτοια φεστιβάλ που τα αξίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου