Προσευχή για σένα αγναντευεις λέξεις αλμύρες ,

που μονορούφι ρούφηξες τη ζωή

έγειρες κάτω απ΄τον ήλιο του μεσημεριού

σκαρφάλωσες σε πελάγη  απροσπέλαστα

την τέχνη του δαμάζειν κύματα και ψυχές  κατέχεις

του ανέμου τις βουές της θάλασσας ψιθύρους

δίχως  ρωγμές  , δίχως πληγές

να σβήνουν οι καημοί σου ωσάν το κύμα τ΄αλμυρό

στης θάλασσας την άκρη