Εκείνη περπατούσε καθημερινά μπροστά στις βιτρίνες και χάζευε τα μπιχλιμπίδια,

γέμιζε τις χαρτινες σακούλες και επέστρεφε σπίτι να τα τοποθετήσει στις γωνιές του.

Μα ήταν όλα Κυριακής χαράς Δευτέρας λύπης , κι ύστερα ξανάβγαινε κι αγόραζε άλλα εξίσου λαμπερά και ομοίως ψεύτικα. Ένα πρωινό στάθηκε μπροστά στη βιτρίνα του καταστήματος ηλεκτρονικών ειδών όπου διαφημιζαν την νέα συσκευή που τα κάνει όλα.

Άρχισε να πιέζει τα δάχτυλα στο σημείο Delete , delete , delete ,delete,κάποιοι ξεκαρδίστηκαν στα γέλια ,  ύστερα .....δεν χάραξε , ποτέ.