Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012


 

Μέσα στο βαθύ σκοτάδι της χειμωνιάτικης νύχτας άκουσα τον ήχο, σας ορκίζομαι

Κοίταξα κατά κει που έρχόταν το κάλεσμα , τον είδα , σας μιλώ ειλικρινά

Εντάξει δεν ήταν πεντακάθαρα ούτε χρώμα είχε, ήταν σαν ένα σύννεφο

Σαν ένα σχήμα από καπνό λευκό ,

ίσως λιγάκι γκρίζο ίσως σας αστερόσκονη

κι ήμουνα 19 ετών , Μα τον είδα σας λέω

Πέρασε βιαστικά στον ουρανό σε ένα άρμα πάνω,

δεν πρόλαβα να δω αν είχε γένια αν ήτανε χοντρός

Άφησε πίσω μια γραμμή που άργησε πολύ να σβήσει

Ύστερα άνοιξα το παραθύρι να μπεί ο χρόνος ο καλός

Ήρθε μέσα και τρύπωσε ένα καναρινάκι κίτρινο ,

πού βρέθηκε μεσάνυχτα παραμονή του χρόνου ;

Κι ύστερα τον έβλεπα κάθε χρονιά  την ίδια πάντα ώρα

δώρα ακριβά δεν έφερνε, μου κάρφωνε χαμόγελο στα μάτια μοναχά
πέρασαν οι καιροί κι ερχότανε , χάρισα μου χάρισε

κι ύστερα τα δώρα πήγανε σε ξένα χέρια
ποιείς , sτολίζεις  τα σαλόνια , τις πλατείες σου , φωτίζεις τα μπαλκόνια σου,

Όνειρα καις στο τζάκι σου  , άλήθεια τί όμορφο που τό καψες και  εφέτος

τα όμορφα δέντρα όμορφα καίγονται κάπου το είδα αυτό γραμμένο
ξεπήδησαν τα στολίδια απ΄τις σελίδες του art et decoracion

Τώρα που οι μέρες πλησιάζουνε , κοιτάζω τον καθρέφτη

Στα μάτια τίποτα δεν υπάρχει πιά , ούτε στα χειλη τραγούδι

 Ούτε στο σκούρο του ουρανού θα δώ ,στον τοίχο είναι το μόνο μου λευκό.


-έλεγα χθες στο γιοκα μου πως εγώ τον έχω δεί τον Αη Βασίλη

Ναι; Με ρώτησε  Ναι!

Με κοίταξε και μου είπε : εγώ δεν τον έχω δει ,
Θα τον δεις , πάντα έρχεται ακόμα και μεσοπέλαγα,
 Ναι;
βέβαια  μια χρονιά ήρθε στον Κόλπο του Μεξικού  να δεις π΄ως ακουγόταν τα καμπανάκια του!!, μια άλλη στο Νότιο Ειρηνικό και μια άλλη στο Αιγαίο μάλλον όχι στο Αιγαίο γενικά ,αλλά στου Αιγαίου τα γαλανά νερά δυο μίλια όξω από τη Σκύρο.


Δεν υπάρχουν σχόλια: