Στην άσφαλτο άσπρα σημάδια από ένα δάκρυ  το καταμεσήμερο

Στον τοίχο συνθήμα με μαύρο σπρέυ διεκδικεί   δικαίωμα στο όνειρο

Σε περίμενα εκεί στην Αιγιάλη πίσω απ΄το θολό τζάμι γράφωντας τα δευτερόλεπτα

Ξεπρόβαλλε τ΄ακρόπρωρο απ΄το Γαλαξιδιώτικο καράβι 

Μια μικρή σιωπή, μια ανάσα, στη ρότα του κυνηγώντας τους αέριδες

Έβγαινες μέσα από τα φουσκωμένα του πανιά ,ρώτησέ τα

απέραντα