ανυπόδητες στιγμές σεβόμενες την ηρεμία της νύχτας…
στους διαδρόμους της σιωπής,
αγγίζει από μακριά..στεριές ..
τα είδωλά της… σπέρνοντας στη μνήμη της ψυχής ,
του ονείρου ενός βαρκάρη ταξιδευτή του νου…
που αποξεχάστηκε κάπου εκεί στα βράχια της πειραϊκής
στους ατραπούς της σιωπής…