Αυτό το τραγούδι μου θυμήζει το στίχο "πριν το τέλος πως μοιαζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη"μπορεί πάλι να κάνω λάθος. Να χάνομαι μέσα στις ομίχλες και τα βήματα. Σε κείνο το χώρο όπου ψυχές καρδιές και αλήθειες ανακατεύονται περίτεχνα στο όνειρο που πλημυρίζει το νου και ξεχυλίζει από τα μάτια.