Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ήθελα τόσα να πω μα μένω δίχως λέξεις.

Δεν έχω απάντηση για όλα
Ήθελα τόσα να πω μα μένω δίχως λέξεις.
Αυτές τις ώρες που μια λέξη θα ήταν τα πάντα, η φωνη μου έχουν αρκειται στο τίποτα.
ψαχνω τα φωνήεντα κανενα δεν μου κάνει , το μόνο πουμπορώ να κάνω ειναι να κρατήσω το χέρι σου.
Και να στα πω όλα με ενα φιλί ενώ τα μάτια σου ζητούν μια απάντηση.
Το ξέρω το διαισθάνομαι και δεν μπορώ να τ΄αρνηθώ.
πως θα ήθελα να τοποθετήσω τα γράμματα στη σειρά και να προφέρω την πρόταση που θα σε γαληνέψει ,μα αυτό είναι το μόνο που μπορω να πω.
Κι αυτό είναι μόνο κάτι από αυτό που δεν θα μάθεις ποτέ....

Ένα-ένα τα δάχτυλα σμίγουν στις παλάμες που κράτησαν τον ορίζοντα με το παρελθόν να κυνηγάει το παρόν στην κατασκευή ξύλινου σκαριού... Τώρα ....θα ταξιδεύω που...μονάχα με τον νου.... Πάνω σε κοχύλια αφηγούμαι την ιερότητα των ροών, σε ρότες θαλασσινές...Θα φτάσω ποτέ τους καλπασμούς των κυμάτων που αγγίζουν τα διάφανα νερά της σκέψης ... θέλοντας να την χρίσουν με αθάνατο νερό της κυρά θαλασσινής... ;12 Ιανουαρίου 2011 στις 1:55 μ.μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: