Y como cobrale a la vida?
Cuando todo te ha salido siempre mal
y como cerrar tantas heridas?
si la sangre no ha dejado de brotar
Cuando el precio de la vida es tan dificil de pagar
Y como rogarle al destino?
Cuando estoy acostumbrado a arrebatar
porque hoy que te he encontrado
no te aparte de mi lado, no derrumbe nuestros sueños
ni se atreva a separnos
CORO:
Voy a exigirle a la vida que me pague contigo
que me enseñe el sentido el dolor
porque ya fue suficiente el castigo
de no haberte conocido
y dejar de ser por siempre un mendigo del amor
un Corazon Salvaje
Y como explicar a los instintos
que mi busqueda contigo terminó
que dos caminos tan distintos
en algun momento el tiempo los unió
quien lo dijera, entregar la libertad sin condición
CORO:
Voy a exigirle a la vida que me pague contigo
que me enseñe el sentido el dolor
porque ya fue suficiente el castigo
de no haberte conocido
y dejar de ser por siempre un mendigo del amor
un Corazon Salvaje.
. …καὶ τὰ μάτια σου βουρκώνουν, θαμπωμένα ξαφνικὰ ἀπὸ τοὺς παλιοὺς λησμονημένους θεοὺς καὶ τὶς παντοδύναμες παιδικὲς εὐπιστίες…
Σάββατο 29 Μαρτίου 2008
Corazon Salvaje
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Dire Straits - Single Handed Sailor
Two in the morning, dry-dock town
The rivers rolls away in the night
Little gypsy moth shes all tied down
She quiver in the wind and the light
Yeah and a sailing ship just held down in chains
From the lazy days of sail
Its just lying there in silent pain
He lean on the turist rail
A mother and her baby and the colege war
And the concrete graves
You never wanna against the river law
Nobody rules the waves
Yeah and on the night when the lazy wind is a-wailing
Around the cutty sark
Single handed sailor goes sailing
Sailing away in the dark
Hes upon the bridge on the self same night
The mariner of dry dock land
Two in the morning, but there is one green light
And the man on the barge of sand
Shes gonna slip away below him
Away from the things hes done
But he just shouts hey man, what do you call this thing?
He could have said pride of london
On the night when the lazy wind is a-wailing
Around the cutty sark
Yeah the single handed sailor goes sailing
Sailing away in the dark
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008
Αλισάχνη
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ στην έκθεση μαθητικής δημιουργίας με αντιρατσιστικό περιεχόμενο !
ΑΝΑΦΗΣ & ΚΕΑΣ ΓΕΡΑΚΑΣ τηλ. 2106616130
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ στην έκθεση μαθητικής δημιουργίας με αντιρατσιστικό περιεχόμενο .
La Asociación de los padres de la Primera Escuela Artística en Grecia les invita a la inauguración de la exposición móvil con el tema: “las técnicas artesanales en la ilustración de libros basados en el tema de racismo”
Viernes 21 de marzo de 2008 (Ayuntamiento , Sala de ceremonias , Izakis 12) ( 18:00 -20:00)
Την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008 , το Καλλιτεχνικό Σχολείο του Γέρακα σε συνεργασία με τον Δήμο Γέρακα , διοργανώνουν εκδήλωση για τα εγκαίνια της έκθεσης χειροποίητων εικονογραφημένων βιβλίων μαθητριών και μαθητών του σχολείου , με θέμα τον ρατσισμό .
Οι δημιουργίες αυτές εκτέθηκαν για πρώτη φορά , στην έκθεση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) , στις αρχές Φεβρουαρίου στο εκθεσιακό κέντρο της HELLEXPO στο Μαρούσι συγκεντρώνοντας την προσοχή και το έντονο ενδιαφέρον των χιλιάδων επισκεπτών αλλά και την ενθουσιώδη υποδοχή για τις εικαστικές δημιουργίες και το περιεχόμενο της δουλειάς των παιδιών και των εκπαιδευτικών του σχολείου μας.
Στο σύνολό τους συνιστούν μία κινητή έκθεση , η οποία θα παρουσιαστεί και στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης , αλλά πιθανότατα και αλλού.
Η έκθεση στον Δήμο Γέρακα θα διαρκέσει για ένα εικοσαήμερο και θα είναι επισκέψιμη και για σχολεία με ξενάγηση.
Ήδη στα σχολεία της Ανατολικής Αττικής και όχι μόνο , αλλά και σε άλλους χώρους διακινείται η σχετική αφίσα των εκδηλώσεων . Για την πληρέστερη ενημέρωση παραθέτουμε παρακάτω και το σχετικό δελτίο τύπου.
Εγκαίνια και Πρόγραμμα της
«Κινητής Έκθεσης Χειροποίητων Εικονογραφημένων Βιβλίων με θέμα το ρατσισμό».
O Δήμος Γέρακα και το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Γέρακα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού στις 21 Μαρτίου, διοργανώνουν την «Κινητή Έκθεση Χειροποίητων Εικονογραφημένων Βιβλίων με θέμα το ρατσισμό». Στα εγκαίνια της έκθεσης θα παρουσιαστεί το βιβλίο της έκθεσης «Λέτε να υπάρχει ελπίδα;», του οποίου την έκδοση ανέλαβε ο Δήμος Γέρακα.
Εκθεσιακός χώρος:
Δημαρχείο Δήμου Γέρακα, Οδός Ιθάκης 12
Διάρκεια Έκθεσης :
Παρασκευή 21 Μαρτίου έως Παρασκευή 11 Απριλίου
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα, Τέταρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 9.00 – 14.00
Ημερομηνίες επισκέψεων Σχολείων με ξενάγηση:
27/3 – ώρα 10.00
1/4 – ώρα 11.00
10/4 – ώρα 10.00
Πληροφορίες: 210 - 6604638
Πρόγραμμα Εκδήλωσης
«Κινητής Έκθεσης Χειροποίητων Εικονογραφημένων Βιβλίων με θέμα το ρατσισμό»
Γέρακας (Δημαρχείο, αίθουσα εκδηλώσεων, Ιθάκης 12),
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008 ( 18:00 -20:00)
18:00 – 18:30
Χαιρετισμός κου Αθανάσιου Ζούτσου, Δημάρχου Γέρακα
Χαιρετισμός κας Πολυτίμης Γκέκα, Διευθύντρια Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
Χαιρετισμός κου Γιάννη Αδριανού, Προέδρου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
Χαιρετισμός άλλων επίσημων προσκεκλημένων
18:30-18:45
Παρουσίαση της Έκθεσης, Αλεξάνδρα Βασιλοπούλου, φιλόλογος, Μαρίνα Μαραβελάκη, χαράκτρια, Ελπίδα Πανονίδου, ζωγράφος, εκπαιδευτικοί Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
«Λέτε να υπάρχει ελπίδα;», Στέφανος Μακρής, μαθητής Γ΄ τάξης Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
18:45 – 19:00
Χορωδία Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
Διδασκαλία τραγουδιών: Μαρία Χατζή, μουσικός Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
1. «Imagine», John Lennon- κίνηση: Σίσσυ Καζλάρη, καθηγήτρια χορού Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα
2. «Άσμα ασμάτων», Μίκης Θεοδωράκης
Προβολή ερασιτεχνικής βιντεοταινίας (8΄) του Γιώργου Χριστοδούλου, μαθητή της Γ΄ τάξης Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Γέρακα, με θέμα: «Το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Γέρακα-ένα φυτώριο αντιρατσιστικών συνειδήσεων»
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008
Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008
Σάββατο 8 Μαρτίου 2008
Μασκαράς
Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008
Amando el mar a distancia
mujer y mar
Como a todos los niños a quienes les gusta pasar su tiempo libre cerca del mar jugando con la arena y las olas, a mí también me gustaba ir al mar.
No puedo definir exactamente cuando empecé a pensar en los viajes como medio de vida. Cuando veía barcos me emocionaba y muchos sueños de viajes distintos venían a mi mente. Cada vez que leía algún texto marino me imaginaba que era yo quien escalaba las cuerdas. Más tarde conocí la poesía de Nicos Cavadías y mi mente evocaba imágenes de la vida marina. Mis sueños y mi amor por el mar tomaron vida cuando me di cuenta que en el mar podía conseguir mi independencia y convertir mis sueños en realidad. No se me había ocurrido, en ese momento, que intentaba invadir un terreno masculino; lo que a mí me interesaba era subir a un barco y ver hasta dónde llega el horizonte.
Pronto el romanticismo cambió con la realidad cruda, ya que no conseguía encontrar un barco para hacer de aprendiz como cadete. Los que quisieron ayudar fueron pocos. La mayoría al ver una mujer buscando trabajo de marino, pensaban que estaba disponible para todo menos para trabajar.
Finalmente, gracias a mi insistencia, me embarqué en una tripulación y me di cuenta que la mayoría era gente que no tenía ningún deseo de aceptar a una mujer como compañero de trabajo.
Gracias a Dios, hubo algunos que respetaron mi decisión, me transmitieron sus conocimientos y me aceptaron en la familia marítima. Desafortunadamente en nuestro país las mujeres que trabajan en el mar son muy pocas puesto que este tipo de trabajo en relación con la maternidad no es adecuado.
La maternidad es una razón más por lo que las empresas marítimas no aceptan mujeres. Además la asociación de marineros está constituida por hombres que "no pueden ayudarnos".
De esta manera, las mujeres, tarde o temprano abandonamos este trabajo y nuestros diplomas se convierten en cuadros para las paredes de nuestras casas y empezamos a buscar una carrera diferente, amando el mar a distancia, como amantes "ideales e incompetentes".
Τρίτη 4 Μαρτίου 2008
Canta :Mercedes Sosa
Composisión: Ariel Ramirez / Felix Luna
Por la blanda arena
Que lame el mar
Su pequeña huella
No vuelve más
Un sendero solo
De pena y silencio llegó
Hasta el agua profunda
Un sendero solo
De penas mudas llegó
Hasta la espuma.
Sabe Dios qué angustia
Te acompañó
Qué dolores viejos
Calló tu voz
Para recostarte
Arrullada en el canto
De las caracolas marinas
La canción que canta
En el fondo oscuro del mar
La caracola.
Te vas Alfonsina
Con tu soledad
¿Qué poemas nuevos
Fuíste a buscar?
Una voz antigüa
De viento y de sal
Te requiebra el alma
Y la está llevando
Y te vas hacia allá
Como en sueños
Dormida, Alfonsina
Vestida de mar.
Cinco sirenitas
Te llevarán
Por caminos de algas
Y de coral
Y fosforescentes
Caballos marinos harán
Una ronda a tu lado
Y los habitantes
Del agua van a jugar
Pronto a tu lado.
Bájame la lámpara
Un poco más
Déjame que duerma
Nodriza, en paz
Y si llama él
No le digas que estoy
Dile que Alfonsina no vuelve
Y si llama él
No le digas nunca que estoy
Di que me he ido.Te vas Alfonsina
Con tu soledad
¿Qué poemas nuevosFueste a buscar?
Una voz antigua
De viento y de sal
Te requiebra el alma
Y la está llevando
Y te vas hacia allá
Como en sueños
Dormida, Alfonsina
Vestida de mar.