Γιάννης Ρίτσος, «Ἡ Κυρά τῶν Ἀμπελιῶν» (απόσπασμα).
XI
«Κυρά, Κυρά, θαλασσινὴ καὶ στεριανὴ μὲ τὰ λουλουδιασμένα
μάγουλα
σφίγγοντας μὲς στὸ μποῦστο σου τὴν κάψα τοῦ Ἁλωνάρη πότε κρατώντας
στὴν ποδιά σου ἕνα καράβι-μικροκάραβο
πότε σὰν Παναγιὰ Αἰγιοπελαγίτισσα
ντυμένη μ' ἕνα δίχτυ νὰ κουβαλᾶς τὸ σούρπωμα στὴν κεφαλή σου τὸ πανέρι μὲ τὰ
ψάρια
πότε ντυμένη μ' ἀμπελόφυλλα, κυνηγημένη
ἀπ' τοῦ ἥλιου
τὶς χρυσόμυγες πάνου
στ' ἁλώνια
ἀνάβοντας τὸ φίλημα στὰ λουλουδάκια τῆς μηλιᾶς μπατσίζοντας
τὶς λυγαριές μὲ τὸν ἀγέρα τῆς τρεχάλας σου.
Μηλὶ — βάϊ-βάϊ — μηλὶ - μηλίτσα τῆς ἀνηφοριᾶς πῶς σοῦ τριανταφυλλίσανε
τὰ μῆλα τῆς ἀγάπης; »
(Γιάννης Ρίτσος, «Ἡ Κυρά τῶν Ἀμπελιῶν», εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1979)
